31 Mart 2006

Terör aldı başını gidiyor...

Hepimizin gözleri önünde inanılmaz acılar yaşanıyor...
Pekçok insanımızın, polisimizin, askerimizin, öğrencimizin ve hepimizin "yaşamı" bir şekilde acıyor...
Ya işyerinden,malından oluyor, ya sevdiğinden, ya sağlığından, ya da...ya da canından...
Ve buna "dur" diyecekler ne yazık ki, başka alemlerdeler ve "dur"amıyorlar...

Her gece, ekranlarda görmeye alışmayalım ne olur... giden canları saklayan soğuk ağaç sandıkları...

Seyretmeyelim bir film sahnesi seyredercesine, kayıp giden yaşamları...

Alışmayalım, gözyaşına, kana...

Unutmayalım...o soğuk ağaç sandıklardaki canlar da, bebelerdi bir zamanlar analarının kollarında...

Comments:
Unutmayalım...o soğuk ağaç sandıklardaki canlar da, bebelerdi bir zamanlar analarının kollarında...
offf...çok dokuaklı bir yazı olmuş ya...
içeriğinden dolayı üzüleyim mi,yoksa edebi güzelliği açısıından sevineyim mi? şaşırdım kaldım...
umarım daha sık oynar kaleminiz ve çok güzel cümleler döker sayfalara,oradada dağarcığımıza...sağ olunuz efendim...
 
Yorum Gönder



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?