27 Nisan 2006
E, birazda edebiyat....
ÖLDÜM BEN
Öldüm ben, gözlerindeki o ilk ışıltıyı gördüğüm an,
Öldüm ben, gözlerinden gönlüme yayıldığın, seni hissettiğim an,
Öldüm ben, dudaklarının kenarındaki o bisküvi kırıntısını dilinle aldığın an,
Öldüm ben, yağmurlu bir günde ıslak, yüzüne yapışmış saçlarının arasından baktığın an,
Öldüm ben, kaldırımdan indiğinde, hani o ufak taş parçasına basıp “ayy” dediğin an,
Öldüm ben, parmaklarının arasındaki kalemi, o güzel dudaklarının arasından dişleyerek baktığın an,
Öldüm ben, gülümsemenin başka hiç kimseye bu kadar yakışmadığını anladığım o an,
Öldüm ben, arabadan inerken elimi tutup o en tatlı, en güzel, en doyumsuz tebessümünle gözlerime,içime baktığın an,
Öldüm ben, o narin ellerinin o ince parmağıyla şarap kadehinin ağzına daireler çizdiğin an,
Öldüm ben, ağzındaki simit parçasını dünyanın en güzel lezzeti gibi çiğnerken sevinçle baktığın an,
Öldüm ben, otobüse yetişmek için koşup nefes nefese kaldığın an,
Öldüm ben, trende yolcu ederken seni, oracıkta,kalakaldığım, pencereden dumanlı gözlerinle baktığın an,
Öldüm ben, sabah güneşinin ağaç yapraklarının arasından sızarak dans ettiği yataktan, eh be..yataktan da böyle mi kalkılır, dedirterek kalktığın an,
Öldüm ben, o, nasılda dudağınla aynı renk olan kiraz tanesini ısırırken baktığın an,
Öldüm ben, nefes nefese kaldığın, bedeninden sıcaklığın yayıldığı, kokunla sarhoş olduğum o an,
Öldüm ben, yuvarlanırken beraber doruklardan aşağılara, kontrolsüz, şuursuz,vahşice,hoyrat ama nasılda saf,temiz baktığın an,
Öldüm ben, arabada çalan şarkıya eşlik ederken, dudaklarından dökülen sözcükleri işittiğim an,
Öldüm ben, dur sen diyerek, ayakkabımı bağlamak için çömeldiğinde gözlerime,yine o en tatlı gülümsemenle baktığın an,
Öldüm ben, o köpüklü kahvenin halıya döküldüğünde bıraktığı izi silmek için eğildiğin an,
Öldüm ben, ilk seni seviyorum dediğim, gözlerinin gözlerime çakılı kaldığı o baktığın an,
Öldüm ben, alışveriş sepetine en inanılmaz seramoniyle raflardan,şekeri,reçeli,ekmeği attığın an,
Öldüm ben, sinema koltuğunda, karanlıkta, başını hafifçe çevirip, yalnızca baktığın an,
Öldüm ben, bayramda yaramaz bir çocuk gibi,o küçük bayrağı elinde sallayarak neşeyle cıvıldadığın an,
Öldüm ben, annenin cenazesinde gözlerinden ,yanağından süzülen yaşlarla baktığın an.
Öldüm ben, senle yaşadığım her an.. be an,
Öldüm ben, seni gördüğüm, seni duyduğum, seni hissettiğim, seni tanıdığım o ilk nasıl,nasılda baktığın an,
İşte o andan beri…öldüm ben!
Öldüm ben, gözlerindeki o ilk ışıltıyı gördüğüm an,
Öldüm ben, gözlerinden gönlüme yayıldığın, seni hissettiğim an,
Öldüm ben, dudaklarının kenarındaki o bisküvi kırıntısını dilinle aldığın an,
Öldüm ben, yağmurlu bir günde ıslak, yüzüne yapışmış saçlarının arasından baktığın an,
Öldüm ben, kaldırımdan indiğinde, hani o ufak taş parçasına basıp “ayy” dediğin an,
Öldüm ben, parmaklarının arasındaki kalemi, o güzel dudaklarının arasından dişleyerek baktığın an,
Öldüm ben, gülümsemenin başka hiç kimseye bu kadar yakışmadığını anladığım o an,
Öldüm ben, arabadan inerken elimi tutup o en tatlı, en güzel, en doyumsuz tebessümünle gözlerime,içime baktığın an,
Öldüm ben, o narin ellerinin o ince parmağıyla şarap kadehinin ağzına daireler çizdiğin an,
Öldüm ben, ağzındaki simit parçasını dünyanın en güzel lezzeti gibi çiğnerken sevinçle baktığın an,
Öldüm ben, otobüse yetişmek için koşup nefes nefese kaldığın an,
Öldüm ben, trende yolcu ederken seni, oracıkta,kalakaldığım, pencereden dumanlı gözlerinle baktığın an,
Öldüm ben, sabah güneşinin ağaç yapraklarının arasından sızarak dans ettiği yataktan, eh be..yataktan da böyle mi kalkılır, dedirterek kalktığın an,
Öldüm ben, o, nasılda dudağınla aynı renk olan kiraz tanesini ısırırken baktığın an,
Öldüm ben, nefes nefese kaldığın, bedeninden sıcaklığın yayıldığı, kokunla sarhoş olduğum o an,
Öldüm ben, yuvarlanırken beraber doruklardan aşağılara, kontrolsüz, şuursuz,vahşice,hoyrat ama nasılda saf,temiz baktığın an,
Öldüm ben, arabada çalan şarkıya eşlik ederken, dudaklarından dökülen sözcükleri işittiğim an,
Öldüm ben, dur sen diyerek, ayakkabımı bağlamak için çömeldiğinde gözlerime,yine o en tatlı gülümsemenle baktığın an,
Öldüm ben, o köpüklü kahvenin halıya döküldüğünde bıraktığı izi silmek için eğildiğin an,
Öldüm ben, ilk seni seviyorum dediğim, gözlerinin gözlerime çakılı kaldığı o baktığın an,
Öldüm ben, alışveriş sepetine en inanılmaz seramoniyle raflardan,şekeri,reçeli,ekmeği attığın an,
Öldüm ben, sinema koltuğunda, karanlıkta, başını hafifçe çevirip, yalnızca baktığın an,
Öldüm ben, bayramda yaramaz bir çocuk gibi,o küçük bayrağı elinde sallayarak neşeyle cıvıldadığın an,
Öldüm ben, annenin cenazesinde gözlerinden ,yanağından süzülen yaşlarla baktığın an.
Öldüm ben, senle yaşadığım her an.. be an,
Öldüm ben, seni gördüğüm, seni duyduğum, seni hissettiğim, seni tanıdığım o ilk nasıl,nasılda baktığın an,
İşte o andan beri…öldüm ben!
(Adamın biri,2005)
