Yaşanan Yaşamlar....

O GÜN

O ilk günü anımsıyor musun,
O ilk temasını gözlerinin gözlerimle,
Gerçi çok da göz göze gelmemiştik,
Gönül gözlerimiz görüşmüştü sımsıcak.

O ilk günü anımsıyor musun,
O ilk kelimelerini dudaklarından dökülen,
O kelimeleri duymamıştım ben,
Hissetmiştim yalnızca, içimde, derinde.

O ilk günü anımsıyor musun,
O ilk devinimlerini bedeninin,
Gerçi hiç dokunamamıştım daha,
Duyumsamıştım yalnızca seni, her yerimde.

O ilk günü anımsıyor musun,
O ilk adımı atışımızı yolculuğumuza,
Kim derdi ki buralara, bugüne geleceğimizi,
Zaman aldı bizi bizden, savurdu, bıraktı.

Ya o son günü anımsıyor musun,
Yaşanmışlıkların üzerinde filizlenen,
Bakışını,
Kelimelerini,
Devinimlerini.
O son gün, son gün değil artık,
Sonradan geleceklerin öncesinde yeni bir ilk gün.





(İthaf olunur kendini bilene)